Każdy konsument jest poinformowany o wyniku jednej z dwóch monet rzutów. Konsumenci wiedzą, że jeśli obie monety wymyślić głowy lub obu wymyślić ogony, to państwo będzie s1. Jeśli jedna moneta pojawia się głowy i inne ogony, to państwo będzie s2, jednak każdy konsument wie tylko wartość własnej rzut monetą, a nie drugiej strony podrzucać. Po otrzymaniu tej informacji, konsumenci handel kompletem Arrow-Debreu warunkowych należności rynkach. Niech yi oznaczają sygnał informacje otrzymane przez konsumenta i.
Coutinho (1986) definiuje REE dla tej gospodarki jako potrójny wektorów
takie, że

iz uwzględnieniem i dla i = 1, 2 i J = 1, 2. Aby udowodnić istnienie równowagi, Coutinho ustawia co oznacza, konsumenci mają Cobba-Douglasa użytecznych funkcji. `Jest to dobrze znany wynik, który Arrow-Debreu gospodarka, gdzie konsumenci mają Cobba-Douglasa użytecznych funkcji posiada unikalną równowagę." (Coutinho (1986), p.884)
Cena wektor p (y) = (1,1), dla wszystkich y, w połączeniu z funkcji popytu x1 = (pół, jedno drugie) i x2 = (1/2, 1/2), stanowią REE. Wektor cena niesie żadnych dodatkowych informacji, które z dwóch państw jest bardziej prawdopodobne, a więc każdy konsument będzie nadal przypisywać prawdopodobieństwa dla J, i = 1, 2. W tej równowagi, każdy konsument ubezpiecza przed niepewnym wyniku podziału przez połowę swojego wyposażenia do każdego stanu natury. Wektor cena równowagi ujawnia żadnych informacji, nawet jeśli gospodarka jako całość ma jednoznacznych sygnałów o stanie. Biorąc pod uwagę cena wektor p (y) = (1,1), nie konsument ma żadnej zachęty do Retrade jeśli kolejne należności warunkowe rynki handlowe zostały otwarte dla niego. Tak więc Coutinho został przedstawiony REE że niedoskonale ujawnia informacji w gospodarce.

Według Grossmana (1977), to gospodarka musi mieć także objawia w pełni równowagę. Rzeczywiście, rozważ teraz następujący przypadek: p = (1,0), jeśli i P = (0,1), jeżeli jest to objawia w pełni system cen równowagi, ponieważ = a popyt równa się podaży w każdym stanie natury. Coutinho (1986), p.884.

Następnie Coutinho ilustruje REE, który jest ex post Pareto zdominowany przez inny równowagi. Po pierwsze, załóżmy taką samą strukturę w gospodarce, jak w poprzednim przykładzie, ale z jednym wyjątkiem. Konsumenci mogą teraz wybrał technologię produkcji, która pozwoli im wybrać swój wektor jako wkładu z wypukłym kadłub (0,1), (1,0) i (pół, jedna druga).
W obliczu wektor cen (1,1), każdy konsument wybierze jakieś dzieło, które dzieli swój dochód i ryzyka pomiędzy dwoma państwami możliwych: (1/2, +1 / 2). Strategia ta maksymalizuje oczekiwaną użyteczność i daje równowagę. Jednakże, centralny planista może wybrać technologię produkcji bardziej efektywnie. Jeśli oba rzutów moneta dała ten sam wynik, centralny planista może wybrać technologię produkcji, która prowadzi do dożycie wektora = (1,0) dla i = 1, 2. Podobnie, jeśli moneta podrzuca plon przeciwstawne wyniki, centralny planista może wybrać technologię prowadzącą do dotacji = (0,1) zarówno dla konsumentów. W obu przypadkach centralnego planisty w alokacji wyraźnie góruje nad konkurencją alokacji równowagi (1/2, 1/2).
Coutinho ma do powiedzenia o optymalności tych równowag: