Prawdziwe rynki finansowe oczywiście zawierać niekompletne warunkowych rynki wniosków. Akcji w firmie uprawnia właściciela do otrzymania odsetek przez przedsiębiorstwo zarobków całej każdym państwie świata. Udział firmy jest tzw `bezwarunkowe" umowa roszczenia warunkowe. Niekompletne rynki stanowią potencjalne ryzyko nie może być skutecznie zabezpieczone z obowiązującymi instrumentami finansowymi, aw konsekwencji, konkurencyjny podział równowaga oczekuje się być nieoptymalne. Aby uwzględnić ten niedobór, Diamond (1967) wprowadził pojęcie z `ograniczonego optymalności kwestii: optymalności Pareto w stosunku do zbioru przydziałów, które można uzyskać za pośrednictwem istniejących struktur rynkowych. W jedno-dobry, dwa-okres gospodarki, Diamond pokazał, że równowaga konkurencyjna będzie optimum Pareto ograniczonym.
Diament skontrastowane konkurencyjnej alokacji wynikającej z firm maksymalizacji ich wartości rynkowej z alokacją przez rząd w ograniczonych warunkach: wszelkie podatki, subsydia lub inna forma redystrybucji nie może być państwo zależne. Każda osoba otrzymała wypłatę z zysków firmy, w zależności od liczby akcji posiadanych on. Przy założeniu stałych zysków w skali (tak, że stosunek mocy w dwóch dowolnie wybranych państw jest niezależna od skali) i każda firma uważa, że ​​ich wartość rynkowa jest proporcjonalna do jego skali produkcji, a firmy działające w celu maksymalizacji ich wartość rynkowa osiągnęła optimum Pareto ograniczonego.