Ponieważ firmy w (Stiglitza (1982) model) mają stałe powraca do skali, jego przykład można interpretować w odniesieniu do osób, które decydują co produkować sami, a nie osób, które inwestują w magazynie. To sprawia, że ​​przykład Stiglitza bezpośrednio porównywalne z naszymi. Pozostała różnica jest istotne, że jesteśmy wyraźnie dotyczy osób, które mają możliwość wyboru alternatywnych technologii do produkcji tego samego towaru, a my pokazujemy, że w warunkach niepewności często będą się nieefektywnych wyborów. Loong i Zeckhauser (1983), p.173.