Również do dietetyka należy propagowanie wśród społeczeństwa wiedzy o zdrowym odżywianiu.
Dietetycy są poszukiwani do pracy w prywatnych gabinetach dietetycznych, centrach dietetyki i żywienia, klubach fitness, publicznych zakładach opieki zdrowotnej (szpitale, przychodnie, sanatoria), zakładach przemysłu spożywczego i farmaceutycznego oraz w zakładach gastronomicznych.
W eksperymentach Forgasa najpierw wprowadzano badanych w dobry lub zły nastrój, a następnie proszono o opinię na temat osób siedzących przy kawiarnianym stoliku.
Wymaga ona od nas zrozumienia i interpretowania informacji. Stosujemy ją, gdy przedmiot oceny jest skomplikowany, nietypowy, a jednocześnie sytuacja wymaga od nas trafnego wykonania zadania.
Własny nastrój uznajemy wtedy za źródło informacji o swych ocenach. Najczęściej dochodzi do infuzji afektu podczas ostatniej z wyróżnionych przez Forgasa strategii – przetwarzania analitycznego.
Druga, strategia przetwarzania zmotywowanego, jest uruchamiana wtedy, gdy mamy silną motywację, wyraźny cel – na przykład bronimy własnej wartości albo faworyzujemy swoją grupę. W obu przypadkach mało prawdopodobne jest, żeby afekt wpłynął na efekt. Natomiast infuzja afektu zachodzi przy strategii heurystycznej, gdy w prostych, typowych sytuacjach myślimy na skróty, szukamy szybkich odpowiedzi, nie angażując się zbytnio.
Forgas wyróżnia cztery strategie przetwarzania informacji. Pierwsza, strategia bezpośredniego dostępu, sprowadza się do bezpośredniego wyszukania ukształtowanej już wcześniej opinii lub postawy wobec partii politycznej.
Zgodnie z nim, nastrój może wpływać zarówno na treści poznawcze – czyli na to, o czym myślimy, jak i na sposób przetwarzania informacji – czyli na to, jak o tym czymś myślimy.
Często przeżywane przez nas emocje i nastroje wpływają na nasze sądy, wybory i decyzje. Czasem ten wpływ się zaznacza, czasem nie. Model australijskiego psychologa Josepha Forgasa wyjaśnia tę niespójność różnorodnością strategii przetwarzania informacji.
Infuzja afektu (od łac. infusio – wylewanie) to proces polegający na tym, że informacja niosąca ładunek emocjonalny wywiera wpływ na procesy poznania i oceny.
Pary te pasowały do siebie pod względem np. urody czy wieku lub nie pasowały. Widok tych drugich, niedopasowanych par, częściej uruchamiał – jak zakładano – przetwarzanie analityczne i w efekcie oceny pary bardziej podlegały nastrojowi, w jaki wprowadzono wcześniej osoby badane.
Fri Oct 21, 2011 4:54 pm
Board Statistics
Visitors
